Đurđevića most

Betonski lučni Most na Đurđevića Tari - jedan od glavnih atrakcija nacionalnog parka Durmitor. Most se nalazi na raskrsnici između Mojkovca, Žabljaka i grada Pljevlja. Izdignut je nad najvećim kanjonom u Crnoj Gori - kanjonom reke Tare. Svoj naziv Đurđevića most, nije dobio po arhitekti, već po vlasniku farme, koja se nalazila pored.

Arhitekta mosta je bio Mijat Trojanović. Most je građen u periodu 1937-1940. godine, kad je Crna Gora bila dio Kraljevine Jugoslavije. Glavni inženjer projekta je bio Isak Ruso.

Konstrukciju mosta čini 5 lukova dužine 365 metara, a dužina najvećeg raspona je 116 metara. Visina mosta, ako se meri od reke Tare iznosi 172 metra. U trenutku kada je završena gradnja, Đurđevića most je bio najveći betonski lučni most u Evropi, kojim se moglo proći automobilom.

Neverovatna je sama istorija ovog mosta. U vreme Drugog svetskog rata posle nemačkih intervencija 1941. godine, veći deo Crne Gore, uključujući i kanjon reke Tare, bio je pod okupacijom Italije. Međutim, planinski teren ove oblasti doprineo je partizanskom ratu .

Godine 1942. jugoslovenski partizani zajedno sa jednim inženjerom za izgradnju mostova, Lazarom Jaukovićem, srušili su centralni luk betonske strukture i na taj način sačuvali ostale. Usled toga, dalje kretanje italijanske vojske u tom delu Crne Gore je zaustavljeno. Ljuti Italijani su tražili tog inženjera, koji je bio uz jugoslovenske partizane, a potom kada je bio uhvaćen, streljali su ga.

Most je bio obnovljen tek 1946. godine. I dalje postoji i privlači ogroman broj turista svake godine. Od Đurđevića mosta može se spustiti Tarom - raftingom kajacima i gumenim čamcima. A s mosta se otkriva neverovatan pogled na plavkasto-zelenu vodu burne reke Tare.